Συγκοπή
Αποτελεί συχνό φαινόμενο στο γενικό πληθυσμό. Σχεδόν 1 στους 3 ασθενείς ηλικίας 10-30 ετών, αναφέρει λιποθυμικό επεισόδιο. Τα επανειλλημένα επεισόδια έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην καθημερινότητα των ασθενών και ενδέχεται να οδηγήσουν σε ατυχήματα και τραυματισμούς. . Η διαστρωμάτωση κινδύνου έχει ιδιαίτερη σημασία, ώστε να εφαρμοστεί η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, με στόχο την καλή πρόγνωση του ασθενούς. Συγκοπή ορίζεται η απώλεια συνείδησης, αιφνίδιας εγκατάστασης, βραχείας διάρκειας, οφειλόμενη σε παροδική μείωση της εγκεφαλικής αιματικής ροής, ακολουθούμενη από αυτόματη, πλήρη αποκατάσταση. Η διαφοροδιάγνωση από άλλα αίτια απώλειας συνείδησης, όπως επιληπτικοί σπασμοί, αδυναμία ορθοστάτησης ή πτώσεις, είναι ουσιώδους σημασίας, αλλά και δύσκολη στις μεγαλύτερες ηλικίες και ιδιαίτερα όταν υπάρχουν και συννοσηρότητες. |
Συνηθέστερες αιτίες συγκοπής:
- Νευροκαρδιογενής συγκοπή
- Ορθοστατική υπόταση
- Αρρυθμίες
- Δομική νόσος καρδίας, πνευμόνων
Διαγνωση:
- Ηλεκτροκαρδιογράφημα
- Υπέρηχος καρδίας
- Δοκιμασία ανάκλισης
- Holter ρυθμού 24ωρου
- Δοκιμασία μάλαξης καρωτίδων
- Νευρολογικός έλεγχος/απεικονιστικές εξετάσεις
- Ηλεκτροφυσιολογική μελέτη
- Εμφυτεύσιμοι καταγραφείς ρυθμού